วาทกรรมกับอาการหูแว่วมันไม่เหมือนกันนะ คนเหนือเค้าถือจะตายเรื่องข้องแวะกับงานศพ ไม่จำเป็นไม่มีใครกินของในงานหรอก บางคนแค่ฟังสวดอยู่ห่างๆ วันเผาก็โบกมือลาอยู่นอกรั้วป่าช้าโน่น เจ้าภาพเลยจัดเตรียมอาหารตามมีตามเกิด ไม่มีหรอกจะจ้างคนมาทำหรูเริศอร่อยเหาะ เพราะโอกาสที่ของจะเหลือทิ้งมีมาก ตุ๊เจ้าฉันเสร็จก็เจ้าภาพนั่นแหละกินต่อ สุดท้ายถ้าเหลือก็แจกจ่ายไป เป็นลาภปากคนเร่ร่อนแถวนั้น

ฟังฮื้อดีเน้อ ฟังแล้วอย่าเผลอ มาบกลื๋นน้ำลาย

https://www.youtube.com/watch?v=_42FxtSEnb0

ไปร้าน local ที่ แม่อุ๊ยขายก็ได้

ร้านใหญ่เหนือแท้ก็มีค่ะ

แต่อาหารเหนือที่ กทม.

มีแค่2 ร้านที่หญิงให้ผ่าน

นอกนั้นเหี้มากแดกบ่ดั้ย

มันขึ้นอยู่กับว่าใครกินด้วยแหละหนู ถ้าเป็นอาหารอิสานยกมาเสิร์ฟนี่คนเหนือกินสบาย แต่ถ้ายกอาหารเหนือแต๊ๆไปให้คนอิสานกินนี่มีเบ้ปากอยู่เน้อ ผัวเก่าป้าเป็นคนอุบล มันพลาดไปทำสาวแพร่ท้อง ตอนไปจ่ายค่าผิดผีที่แพร่ พ่อตาก็อยากเอาใจลูกเขย อุตส่าห์ล้มควายทำลาบเมืองให้กิน ลูกเขยตักลาบเข้าปากคำเดียวจบข่าว เพราะลาบทางเหนือเค้าใส่พริกลาบ ลักษณะคล้ายๆเครื่องเทศแล้วปรุงแบบไม่มีรสเปรี่ยว คนละโลกกับลาบอิสานเลย

ลาบเหนียใส่บะแขว่นเจ้า คั่วแล้วหอมลำขนาด

คงจะแซ่บหลาย กะเทยมชถึงนิยมกินกัน เห็นเมาออกจากนิมมานตีหนึ่งตีสอง ต่อแถวสื้อหนังควายจี่ ถ่ายลงสตอรี่ไอจี ฉ่ำ

กลิ่นสาปเยอะกว่าค่ะ