รัฐบาลเวลานั้นตั้งวันที่ 24 มิถุนายน เป็นวันชาติ เนื่องจากต้องการให้ชาวไทยทุกหมู่เหล่า ทุกเชื้อชาติ ชนชั้น ฉลองการปกครองระบอบใหม่ร่วมกัน โดยเริ่มประกาศใช้ตั้งแต่ พ.ศ. 2481 และจัดการเฉลิมฉลองในปีถัดมา

ผ่านไป 21 ปี เกิดการรัฐประหาร โดยทหารฝ่ายเจ้า ก็คือ จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ทำการกวาดล้างคณะราษ และออกประกาศเปลี่ยนวันชาติ ให้ถือ ‘วันเกิดของกษัติย์’ เป็นวันเฉลิมฉลองของชาติไทยแทน ซึ่งก็คือยึดวันที่ 5 ธันวา ของ ร.9 เป็นวันชาติแทน

ด้วยเหตุนี้ “วันชาติ” ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นวันที่ 24 มิถุนายน หรือวันเปลี่ยนแปลงการปกครองสู่ระบอบประชาธิปไตย จึงมีสถานะแค่ ‘ความทรงจำอันเลือนราง’ ที่ค่อยๆ เลือนหายไปจากประวัติศาสตร์ไทย

แล้วใน 2 ทศวรรษนั้น ก็เป็นประชาธิปไตยที่กระท่อนกระแท่น คณะราษฎรโดนฝ่ายเจ้ารัฐประหารคืน และ ฝ่ายคณะราษฎรก็รัฐประหารกันเองก็มี

ตลอด 90 ปีของการก่อตั้งประเทศไทย ได้มีช่วงประชาธิปไตยจริงๆ แค่ 12-15 ปีเองมั้ง (ช่วงตอนต้นที่คณะราษฎรเปลี่ยนการปกครองใหม่ๆ) แต่หลังจากนั้นก็ไม่ใช่แล้ว เผด็จการอำนาจนิยมครองยาว

เพิ่งจะมีการพยายาม เปลี่ยนไทยเป็นประชาธิปไตย จนได้รัฐธรรมนูญ40 มาแล้วก็เกิดรัฐประหารอีก ฉีกรัฐธรรมนูญ40 ทิ้ง แล้วเขียน60 ขึ้นมาใหม่

จะเป็นไงต่อไปนะ to be continued...

สำเร็จชนิดที่ว่า ทำให้ฝ่ายสลิ่มกลัวการสูญพันธุ์อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน