เพราะเรายังรักตัวเองไม่เป็น

ก็เลยโทษพ่อแม่ คนรัก หรือคนที่เราคาดหวังว่าจะให้เขามารักและดีตอบ

ถ้ารักตัวเองเป็น เธอจะไม่คิดแบบนี้

แม้ใครจะบอกว่าป่วยซึมเศร้าก็เลยคิดแบบนี้ก็ตาม

แต่ความเป็นจริง เราเปลี่ยน mindset ของเราได้ ด้วยตัวเราเอง

ต่อให้เรากินยาเทวดา ยารักษาดีแค่ไหน แต่จิตใจเรายังไม่พัฒนาให้มารักตัวเองเป็น เราก็จะเป็นทาสของอารมณ์กิเลสตัวเองที่อยากได้ความรักและโหยหาความรักเกินพอดี

โดยที่รักตัวเองไม่เป็น

อยากให้ไปดูหนังไทย เรื่องหนึ่งที่ โฮมส์สเตย์ ที่เจมส์ ฮอร์โมน เคยแสดงไว้

ตอนเจมส์ฆ่าตัวตาย แล้วสุดท้ายโชคดีที่ยมทูตให้กลับมาแก้ไขได้ในเวลาที่กำหนด เจมส์ถึงได้รู้ว่าที่ตัวเองต้องตาย ไม่ใช่เพราะพ่อ แม่ พี่ชาย หรือคนรักที่ทรยศหักหลัง หรือไม่รักเขา

แต่เพราะเขามองแต่มุมเดียวและเอาแต่โทษคนรอบข้าง ไม่รักตัวเองดีพอ หรือพูดง่ายๆ รักตัวเองไม่เป็นนั่นเอง

ลองไปหาดูนะ

ทุกคนต้องการความรักที่ดี และเราควรส่งต่อมันให้คนที่อยู่ใกล้ๆ เราอย่างมากที่สุด อย่าเมินเฉยใส่คนที่เราควรรักนะคะ เพราะทุกคนเกิดมาเพื่อต้องการที่จะถูกรักด้วยกันทั้งนั้น

แต่จริงๆ มันยังมีคนอีกมากมายในโลกให้เราได้ไปเจอ อย่าเอาคนไม่กี่คน มาเหมารวมเป็นโลกทั้งใบของเราเลย

สู้ๆ

ขอให้ไอซ์ผ่านจุดที่ลึกที่สุดในชีวิต ช่วงชีวิตที่มืดและเหน็บหนาวที่สุด ขึ้นมาเจอความสดใสของโลกนี้นะคะ ...🧡

เป็นคำถามที่ดีและน่าสนใจมากนะคะ ต้องเป็นเจ้าตัวเองน่ะค่ะ ที่ตะเกียกตะกายขึ้นมาจากน้ำวนนี้ คนรอบข้างถ้าไม่เข้าใจ มันก็คือไม่เข้าใจ จะไปเรียกร้องให้ใครมาเห็นอกเห็นใจก็ไม่ได้

แพทย์เป็นแค่ตัวช่วยนึง ชั้นเคยเห็นหมอจิตเวชแนะนำหนังสือ แด่ผู้แหลกสลาย reason to stay alive ของ matt haig และก็พบว่าเป็นหนังสือที่ดีจริง ๆ

ส่วนตัวชั้นใช้ความสดใส ความหวัง ในการผ่านมันมาค่ะ เหมือนตอนเด็กๆ วิชาพระพุทธสอนให้เราเยิกบานแจ่มใส ตอนนั้นไม่เข้าใจหรอก คือ เหี้ยอะไรของมัน เราไม่รู้ตัสหรอกว่าเราจะเป็นซึมเศร้า หดหู่แค่ไหน เพราะปัญหาเฮงซวยส้นตีนเล็กๆน้อย ๆ รถติด นินทา หมาตาย มันทับถม ๆ ขึ้นทุกวัน ที่ละนิดๆ จนรู้สึกว่าชีวิตหลัง ๆ ดิชั้นไม่มีความสุข แม้กระทั่งโควิดปิดประเทศ 2-3 ปี ดิชั้นไปนอกไม่ได้ก็สร้างปัญหาทางจิตใจได้เหมือนกัน ดูซิ ดิชั้นตามหาส่วนที่ชีวิตขาดหายไป อย่ากลัว กล้าที่จะเผชิญปัหญหา อยู่ใต้ฟ้าอย่ากลัวฝน ปัญหามันไม่ได้ไปไหนหรอก แต่อยู่กับมันให้ได้ ผ่านเรื่องนี้มาก็ต้องเจอปัญหาใหม่เหมือนเดิน สุขภาพจิตดิชั้นก็แข็งแรงขึ้นนะคะ โดยไม่ต้องพบแพทย์ คือ ดิชั้นไม่ได้ปฏิเสธหมอหรอก แต่ใครจะรู้ว่าหมอกับเราใคีจะป่วยก่ากัน จะรักษาถูกใจมั้ย มีคนเคยสอนดิชั้น หมอรักษาไม่ถูกจริตเขาและเขาก็สามารถผ่านปัญหาได้ด้วยตัวเอง และยารักษาดิชั้นก็คิดว่าน่ากลัวเกินไปที่จะมาปรับนู่นี่ร่างกายดิชั้น

ขอให้เรื่องดิชั้นเป็นวิทยาทานนะคะ จะเชื่อรึไม่ก็ได้

เมื่อรู้จักและเข้าใจในรักแล้ว
ก็จะรู้แจ้งในความรัก

รักย่อมประกอบไปด้วยเมตตา กรุณา และการให้อภัย

สิ่งที่นอกเหนือจากนี้ ย่อมไม่ใช่ความรัก

+++++

เข้าใจว่าจิตใจป่วย เลยอาจมีmind setที่แปลกประหลาดและมีมิจฉาทิฏฐิ
ค่อยๆแก้ไข คนเราเริ่มชีวิตใหม่ได้ทุกๆขณะ
ปล่อยวางเป็น จะเย็นสบาย
กายนี้ ใจนี้ ไม่มีอะไรที่น่ายึดถือเลย

ตอนเรื่องไซยาไนต์จำได้ว่าผู้ชายปกป้องนางสุดๆ ส่วนที่บอกขอเงิน ได้ข่าวว่าพ่อแม่นางมีปัญหาสุขภาพนี่คะ

น่าเสียดายที่นางมองข้ามไปว่าตัวเองเกิดมาโชคดีกว่าหลายๆคน อย่าคิดสั้นเลยค่ะ ท้อได้เหนื่อยได้ แต่สุดท้ายคนเราก็ต้องลุกขึ้นสู้อยู่ดี

เห็นแม่รัก มึงก็แค่เห็นจากมุมคนนอก
เขาสร้างภาพให้มันดูสุขสันยังไงก็ได้
มึงไม่ใช่ไอซ์ค่ะ มึงไม่รู้หรอกค่ะ ว่าความจริงมันเกิดอะไรขึ้น

ไม่ควรไปตัดสินใคร จากภาพลักษณ์ที่เห็นนะคะ มันสร้าง มันปกปิดกันได้ค่ะ

10/10/10 เหมือนครูถาม นร. พ่อแม่เทอก็รักเทอ ทำงานก็ดี ทำไมทำตัวแบบนี้ อีครูโง่มันไม่รู้เรื่องอะไรเลย

คือจะโทษแต่คนรอบข้างไม่ได้ คนเราต่อให้แย่แค่ไหนมันย่อมต้องมีข้อดีบ้าง ลองย้อนไปดูสัมภาษณ์สิ ซึ่งรู้สึกว่านางมองข้ามและเลือกจะโทษคนอื่นอย่างเดียว

ตอนนี้นางล้มนางยังมีสิทธิ์ลุกได้ใหม่ ไปขายของเหมือนดาราคนอื่นๆก็ได้ นางยังมีโอกาสกว่าคนอื่นๆอีก

ภาวะสิ้นยินดีทางสังคม (Social Anhedonia) ผู้ป่วยจะไม่รู้สึกดีกับการเข้าสังคม หรือมีปฎิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง
ภาวะสิ้นยินดีทางร่างกาย (Physical Anhedonia) ผู้ป่วยจะไม่รู้สึกยินดีกับการทำกิจกรรมต่าง ๆ ที่เคยมีความสุข หรือไม่มีอารมณ์ทางเพศ
หลาย ๆ คนอาจจะรู้สึกว่า ก็ดีสิ จะได้ไม่ต้องรู้สึกอะไรเลย ไม่รู้สึกเศร้า ไม่สุข สบาย ๆ แต่ช้าก่อน! เพราะอาการของภาวะสิ้นยินดีนั้นหนักกว่ามาก และไม่ใช่เรื่องดีเลย อย่างปกติที่บางคนอาจจะชอบกินของอร่อย แล้วทำให้รู้สึกดีขึ้น กลายเป็นว่าทุกอย่างกลายเป็นสีเทาไปหมด ไม่รู้สึกเติมเต็มที่ได้กินของอร่อย ไม่รู้สึกเติมเต็มที่ได้วาดรูป หรือไม่รู้สึกแฮปปี้กับงานอดิเรกที่ชอบอีกต่อไป จากคนที่มีพลังในการทำนู่นนี่ กลายเป็นคนเฉยชา ไร้อารมณ์ ไม่ใส่ใจดูแลตัวเอง อยู่เฉย ๆ หรือนอนทั้งวัน แต่ยิ่งทำแบบนั้นก็ยิ่งเหนื่อย และเบื่อ การอยู่แบบไม่รู้สึกอะไร จะทำให้รู้สึกว่าชีวิตขาดสีสัน และไม่มีความหมาย เกิดเป็นความว่างเปล่า เคว้ง และรู้สึกว่าไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไร ซึ่งอย่างน้อย ๆ คนเราก็ควรจะมีความรู้สึกอะไรซักอย่างบ้าง เพื่อให้รู้สึกถึงการมีชีวิตอยู่ อ่านต่อได้ที่ https://www.wongnai.com/articles/what-is-anhedonia?ref=ct

มีแฟนก็เหมือนไม่มี

ชีวิตขาดความฟินกี
โดนเยถี่ๆ เดี๋ยวก็หายค่ะ