ม.เอกชนถ้าอยากจะอยู่รอดอย่างน้อยต้องมีคณะสายแพทย์อยู่ด้วย
เพราะลำพังคณะอื่นๆนี่แทบจะประคองไปไม่รอดเช่น บริหาร รัฐศาสตร์
ศึกษาศาสตร์ นิติศาสตร์ ถ้ามีแต่คณะอะไรเทือกนี้รอวันล่มจมอย่างเดียวค่ะ
เราจึงเห็นว่าทุกวันนี้เอกชนหลายที่ต้องกระเสือกกระสนเปิดคณะพยาบาล
เภสัช ทันตะ แพทย์ เทคนิคการแพทย์ เพื่อพยุงคณะอื่นในแง่ของรายได้
เอกชนโนเนมหลายแห่งตอนนี้หากินกับคณะพยาบาลยอมลดคุณสมบัติผู้สมัครลง
รับหมดทุกสายการเรียนลามไปถึงอาชีวะก็รับเข้ามาเรียนพยาบาลแล้วค่ะตอนนี้
เราจึงเห็นเด็กสะก๊อยแห่กันมาเรียนพยาบาลกันเยอะ หลายที่ไม่จำกัดอายุผู้เรียนด้วย
อายุ 30 กว่า 40 กว่าก็มาเรียนพยาบาลได้ ส่วนแพทย์ ทันตะ เภสัช คิดว่าอีกไม่นาน
ก็น่าจะทำแบบเดียวกัน เอกชนเค้าไม่สนคุณภาพผู้เรียนอยู่แล้วค่ะ เค้าสนแต่จำนวนเด็ก
รายได้ที่จะเข้ามามากกว่าเพราะค่าเทอมคณะสายแพทย์โหดๆทั้งนั้นกว่าจะจบก็หลายแสน
หรือหลายล้านแล้วคณะพวกนี้มันต้องมีการสอบใบประกอบวิชาชีพ สุดท้ายแล้ว
มันก็อยู่ที่ตัวผู้เรียนว่าจะผ่านด่านตรงนี้ได้มั๊ย ถ้าได้ก็ได้ทำงานสมใจแต่ถ้าไม่ได้ก็ต้องเบนเข็มไปเส้นทางอื่น
ยกตัวอย่างมหาลัยย่านลำลูกกาปทุมธานีที่เน้นเปิดเน้นขายแต่คณะสายแพทย์ทั้งแพทย์ ทันตะ เภสัช สัตวแพทย์
พยาบาล เทคนิคการแพทย์ ได้ยินเสียงล่ำลือมาว่าตัวมหาลัยห่วยแตกมากแต่ทำไมยังมีเด็กไปเรียนยอมจ่าย
ค่าเทอมหลักล้านเพื่อให้ได้ปริญญาทางการแพทย์พวกนั้นล่ะ เทรนด์สุขภาพกำลังมาแรงแล้วอาชีพพวกนี้
ก็มีความมั่นคงในตัวของมันทั้งเกียรติ รายได้ และการยอมรับจากสังคม ผู้ปกครองเลยยอมทุ่มเงินหลายล้าน
เพื่อให้ลูกหลานตัวเองได้วุฒิตรงนั้น ถ้าจะมองอีกมุมมหาลัยนี้ก็เหมือนรอรับเด็กที่พลาดจากมหาลัยรัฐ พลาด
จากม.เอกชนดังๆเข้ามาเรียนนั่นแหละ ส่วนเด็กจะสอบสภาไม่ผ่านมันก็เรื่องของเด็กในเมื่อถ้าคุณยิมจ่ายเงิน
เรียน เรียนจบแล้วชั้นก็ให้วุฒิคุณไป จะสอบสภาผ่านไม่ผ่านมันก็ไม่เกี่ยวไรกับชั้นแล้ว ส่วนมหาลัยเอกชนอื่นๆ
หนทางเดียวที่จะอยู่รอดคือต้องเปิดคณะสายสุขภาพแบบมหาลัยนี้เท่านั้นเพื่อแย่งตลาดกัน ไม่งั้นมีแต่ตายกับตายอย่างเดียว มหาลัยรัฐจากที่ตั้งเกณฑ์ไว้สูงอาจจะต้องลดเกณฑ์ลงมา ปัจจุบันนี้หลักสูตรป.โท ป.เอกมหาลัยรัฐ
หลายที่ก็ปรับแล้ว คือรับเข้าเรียนแบบไม่ยากเย็นมากเท่าแต่ก่อนแต่ในระดับป.ตรี คงต้องทำแบบเดียวกัน
ไม่งั้นอยู่ยาก (กรณีมหาลัยรัฐที่ไม่ได้ติดท็อป 10)