>พวกเนรคุณแผ่นดิน
>นรกจะกินกบาล
>บ้านเมืองเราเป็นปึกแผ่นได้เพราะใคร
>บ้านเมืองเรารอดพ้นจากการเป็นอาณานิคมได้เพราะใคร
>เราไม่ต้องตกเป็นทาสของพวกตะวันตกเพราะใคร
>เรามีภาษาและวัฒนธรรมอันน่าภูมิใจ ก็เพราะใครคะ
>สำนึกเสียบ้าง
>พวกคุณถูกเลี้ยงดูอย่างไรให้มีความคิดบิดเบี้ยว
>ชิงชังรากเหง้าของตนเอง
>ข้าวที่กิน อากาศที่สูด แผ่นดินที่อยู่
>มึงจงสำนึกไว้ในกะลาหัวอันชั่วช้า
>ไม่พอใจก็ย้ายออกไป ที่นี่คือแผ่นดินของพ่อ

งั้นให้พ่อมึงออกไปรบคนเดียวไป๊ ถ้าชาวบ้านไม่ทำตาม ชาวบ้านไพร่ฟ้าหน้าใสที่เป็นกองกำลังให้ล่ะอีดอก ควรจะกราบตีนชาวบ้านที่ตายเสียสละชีพเพื่อชาติมากกว่า กว่าจะเป็นปึกแผ่นตระกูลพ่อมึงก็เป็นคนธรรมดาที่มาชุบมือเปิบเอาท่อนจันทร์ตีคนอื่นแย่งบัลลังก์มาอีกที